Pedro Paramo

SVEUČILIŠTE U ZAGREBU
FILOZOFSKI FAKULTET
ODSJEK ZA KOMPARATIVNU KNJIŽEVNOST
Ak. god. 2010./2011.

PROBLEM STRUKTURE „PEDRA PÁRAMA“

                                                                                        STUDENTICA: Ana Željezić

                                                                                        MENTOR: dr. Tomislav Brlek, doc.

                                                                                        KOLEGIJ: Hispanoamerička proza

Zagreb, 2011.
    U svijetu Rulfovog romana Pedro Páramo, napisanog između 1953. i 1954., zaplet nije uzročno posljedičan. Teško je reći postoji li uopće. Prikaz lokalnog despotizma u Meksiku u vrijeme velike revolucije i potraga za identitetom su dva zanimljiva obilježja ovog djela koje donosi novine u pogledu strukture. Rulfo je stvorio Pedra Párama kroz složenu strukturu jer je sama tema zahtijevala prividnu konfuziju koju čitatelj susreće u romanu. Roman prikazuje negativnu viziju jedne revolucije u kojoj su prevagnuli osobni interesi vođa a očajanje pogođenih ljudi je ostalo bez zadovoljavajućeg rješenja. Pedro Páramo se tematski smješta u svijet seljaka pun samoće i prolijevanja ljudske krvi bez ikakve koristi. Struktura pridonosi eliminaciji razlike između stvarnosti i fikcije kako bi se čitatelj mogao još više približiti fiktivnom svijetu romana ispod kojeg se skrivaju esencijalni problemi ljudskog bića, u koje spada i potraga za identitetom. Da bi Juan Preciado otkrio svoj identitet, mora prvo otkriti očev. Tu dolazi do spajanja anakronizama i suvremenosti. Rulfo pokazuje konfliktnu prirodu realnosti (izvanjski nasilnik Pedro Páramo koji bezočno uzima i uništava zapravo voli ljepotu i ljubav, i ožalošćen je smrću oca, sina, Susane). Čak i u paklu Comale postoje osnovne ljudske vrijednosti. Rulfo u romanu prikazuje negativnost, pesimizam, i nihilizam, ali stalna prisutnost smrti je ono što daje vitalnost životu (upravo Pedro Páramo je onaj koji najviše pokazuje...